و سلام به تو که هنوز هم‌چنان همیشه در تنهایی‌ات نشسته‌ای
پرهام شهرجردی
ماری-پی‌یر لافونتن، متولد ۱۹۸۸، کِبِک، کانادا.«ماده سگ»، نخست در کانادا چاپ می‌شود، ۲۰۱۹، بعد در فرانسه، ۲۰۲۰.پدر با دخترش همه…
شاعری که می‌نویسد، رو می‌کند به فعل. فعل، قانون دارد. شاعر در ناخودآگاه‌اش بر این باور است که باید چشم-بسته…
ایرجِ کابلی. که نامِ کوچک‌اش را با کسره می‌نوشت. اوایلِ دهه‌ی هفتادِ شمسی است. آفتابی نیست. از ونک بالاتریم. نامِ…
دارم می‌روم. به سویت می‌آیم. یک سال و هزار سال است که دارم می‌آیم. هنوز نرسیده‌ام. به خودم، به تو،…
وقتی این ضربه به من وارد شد دیوانه شدم، چون عینِ جهنم است. اما دیوانه‌گی‌ام بی‌شاهد ماند، سرگردانی‌ام ظاهر نمی‌شد،…
یکی بود، یکی نبود. یکی در ژنو بود. که بود. هرکه بود. خودِ من بود یا نبود. پس اینجااین‌جا چه…
این روزهاست، همین روزهاست که می‌خوانم «کجاستی» ، وَه که چه زیباست، کجاستی، می‌گویند مردی یک‌صد و چهل و دوبار …
به تازه‌گی مجله‌ای انگلیسی زبان، Purple، از الن بدیو درباره‌ی مفهومِ «رادیکال بودن» پرسیده است. ترجمه‌ی انگلیسی هنوز منتشر نشده.…
یان همه چیز را با هم می‌خواست، می‌خواست کتاب را نابود کند، و نگرانِ کتاب بود. به خاطرِ من هفته‌ها…